domingo, 23 de diciembre de 2007

Feliz Navidad desde Barrio Sésamo




Para los niños y para los que no son tan niños

A irmandade das Estrelas




Como seguramente por estas fechas ya estemos un poco entangoñados de Villancicos, ahí os mando un poco de música en directo.

Mirando

Esta semana salimos a ver las luces de Navidad por Santiago, que los peques de la casa todavía no las vieran. No daban hecho, entre las luces, la luna llena que estaba preciosa, y los escaparates...en fin todo un espectáculo.


Se agradece un montón que la zona vieja sea peatonal, porque pueden pasear tranquilamente los mayores y los niños.


Para mi fue esta una tarde muy especial, porque paseaba por mis calles tantas veces recorridas, pero con mi hija y mi sobrino (¿se puede pedir algo más???)

El Árbol de Navidad

Bueno, faltaba por poner nuestro Árbol....,habrá que dejarle debajo unas pastas y un licorcito a Papá Noel, que están las noches muy frías, y estos días tiene mucho, mucho trabajo.
Buena parte de la tradición del árbol de Navidad se origina en una leyenda europea: se dice que durante una fría noche de invierno, un niño buscaba refugio. Lo recibieron en su casa un leñador y su esposa y le dieron de comer. Durante la noche, el niño se convirtió en un ángel vestido de oro: era el niño Dios. Para recompensar la bondad de los ancianos, tomó una rama de un pino y les dijo que la sembraran, prometiéndoles que cada año daría frutos. Y así fue: aquel árbol dio manzanas de oro y nueces de plata.
Por su parte, los germanos vestían sus árboles en invierno (cuando perdían hojas) para que los espíritus buenos que en ellos habitaban regresaran pronto. Los adornos más comunes eran manzanas o piedras pintadas. Se dice que éste fue el origen de los adornos. Las bolas de cristal se incorporaron alrededor del año 1750 en Bohemia. La costumbre del árbol se extendió por Europa y América durante el siglo XIX.

Un cuento de Navidad


Para los que tengais cerca niños pequeños, ahí va un cuento de Navidad tradicional. Aunque me encanta la historia de Papa Noel, creo que es bonito conservar también nuestra cultura y nuestra tradición. Es un cuento muy sencillo que se puede contar dándole el barniz religioso si se es religioso, o eludiéndolo por completo porque la historia es bonita en sí. A mi hija le ha encantado.
Desear a todos los compañeros "blogeiros" una FELICES FIESTAS, y que el nuevo Año 2008 que llama a la puerta, nos siga dejando disfrutar de las pequeñas cosas de la vida y del cariño de los nuestros.

Un saúdo para todos

miércoles, 19 de diciembre de 2007

Siglo XXI

Esta foto, 1er premio, 2008 Unicef. La historia tiene lugar en Afganistan, la niña de 11 años, acaba de ser entregada por su familia a su marido, a cambio de una dote.

Los ojos de la niña y su gesto, me han dejado sin palabras.

miércoles, 12 de diciembre de 2007

La familia crece

La "tía Ana" de Santiago, está esperando.....una niña que se va llamar Enma, y todos estamos muy emocionados y de cierta forma un "poco embarazados". La espera se está haciendo un poco pesada porque Enma viene movidita, así que le han dicho que reposo total....pero como sabemos que de vez en cuando se asoma a este blog de su cuñadita, desde aquí le queremos dar muchos ánimos. Bicos moitos!!!

Piano

Aquí ando cos meus primos, Marta e Dani, que están feitos uns músicos totais.....Haber se se me pega algo....

O Belén



Pois como no cole xa montaron o Belén, nos non íamos a ser menos.

Ahí vai o noso Belén familiar (o musgo trouxo o abuelo Albino da aldea), e Lauriña, disfruta moito con él (e todo sexa dito de paso, nos-os pais-tamén)

domingo, 2 de diciembre de 2007

Frases de niños

Outro vídeo do Hormiguero, con frases inxeniosas de nenos.

Para votar unhas risas e darnos conta de que tratamos con verdadeiros filósofos.

miércoles, 28 de noviembre de 2007

En tiempo de prodigios

En cuestión de dúas semanas estaremos en plena campaña de Navidad. Sempre fun unha apaixoada lectora, pero desde que naceu a miña filla, tiña esta afición un tanto abandoada porque outras cousas tiñan prioridade. Sen embargo pouco a pouco vou recuperando algún tempo para a lectura. Este libro chegou as miñas mans, nunca mellor dito, da man da miña cuñada Ana, i achegoume un montón de sentimentos, e reflexións que me gustaría compartir con vos. Así que si hai algún lector que non saiba que comprar ou regalar, é un libro superrecomendable. Ahí va un pequeno adianto:

"He escuchado demasiadas veces que la gente es mala, pero no estoy segura de que sea verdad. Porque me he cruzado en el camino con muchas personas buenas. Y no hablo de mis amigos, de mi familia, de cuya bonhomía no he dudado nunca, pues tengo de ella suficientes pruebas. Hablo del corazón de los demás, de los desconocidos que pasan por nuestra vida y dejan en ella una reserva de ternura gratuita que no nace del interés, ni de la convivencia, ni de la obligación. Surge de algo limpio y misterioso: de la bondad humana".(...)

Bicos

Castañas

E comemos unhas castañas, que xa se están a acabar

Facemos o payaso

Non sei quen o pasa mellor!!!!

Quentándonos

O prometido é deuda, ....un pouco de calor....

E chegou o frío

Bueno e chegou o frío y hay que sacar os jerseis de lá do armario....eu estoy aquí cun montón de problemas para ver o meu blog....supoño ¿que tamén vos pasa????? Bueno paciencia!!!!!!!!!!!!! que se lle vai facer!!!! Vou buscar algo que nos axude ó levar o día

Xogos

Ahí vos mando unha foto dun xogo que lle encanta a miña filla, e os seus amigos. Como vedes cada animal vai cun alimento, e ten un rabo.

Ingenieros Aeronáuticos

Como este inverno acompaña, que mellor para os nenos, e os que non son tan nenos que andar por fora a xogar. Estaban todos moi interesados en montar o avión que desfixeran. Ó final sobraban pezas, pero todos sen pelear e concentrados, concentrados.

Está claro que os nenos aprenden xogando, e xogan aprendendo.



Un saudo a todos

viernes, 23 de noviembre de 2007

Vete a dormir

Tocaba colgar algún vídeo, i a verdade eu voto unhas risadas con estas persoaxes (Trancas e Barrancas) do programa El Hormiguero de Pablo Motos. Fai anos escoitaba a Pablo na radio, i ademáis de parecer moi boa xente, facía unha radio intelixente y orixinal. Supoño que pretende trasladar a mesma filosofía a TV, aínda que cos tempos que corren na TV é difícil.

Un saúdo e que os peques vaian cedo para a cama

miércoles, 21 de noviembre de 2007

Análise dos BLOGS EDUCATIVOS-INFANTIL


Antes de comezar coa análise dos blogs de infantil escollidos, vou facer unha pequena INTRODUCCION onde vou a dar unha definición de BLOG, aínda que supoño que nestes momentos todos temos unha "lixeira" idea do que son. Quédome coa que da a enciclopedia libre de Wikipedia:

"Un blog, (en español, tamén, unha bitácora), é un sitio web periodicamente actualizado que recopila cronoloxicamente textos dun ou varios autores, aparecendo primeiro o máis recente, onde o autor conserva sempre a liberdade de deixar publicado o que crea pertinente. O termo blog ven das palabras web e log ('log' en inglés = diario). O termo bitácora, fai referencia ós antigos cadernos de bitácora dos barcos, e úsase cando o autor escrebe sobre a súa vida propia como se fose un diario pero publicado en Internet, en liña."


Os primeiros blogs apareceron en Estados Unidos (2000) tratando temas políticos preferentemente. Para posteriormente estudarse nas facultades de periodismo. Ata chegar ó 2005 onde o fenómeno dos blogs de todo tipo de temática é imparable. Así, o 31 de agosto do 2005 foi o día escollido para celebrar O día Internacional do Blog na web.
Actualmente o seu uso e creación é tan simplificado que prácticamente calquer usuario podería utilizalo como ferramenta (eso sí, se o usuario e coma min, mellor cunha boa axuda externa).
As ferramentas que proporcionan aloxamento gratuíto asignan ó usuario unha dirección web (p.ex. no caso de Blogger a dirección asignada termina en "blogspot.com" e proveenlle dunha interfaz para que poida engadir e editar contidos.

ELEMENTOS COMÚNS A TÓDOLOS BLOGS

-COMENTARIOS
-ENLACES
-FOTOGRAFÍAS Y VIDEOS
-SINDICACION (pola multiplicidade de formatos nos que se publican)
-A INTERACTIVIDADE é algo característico dos webblogs (en comparación coas web tradicionais) xa que se actualizan frecuentemente e permiten ós visitantes respostar ás entradas. Por iso os blogs funcionan moitas veces como ferramentas sociais, que permiten poñer en contacto persoas interesadas nunha mesma temática, no noso caso, a educativa.

A continuación entrarei a analizar os meus blogs educativos:

A) http://anosaclase.blogspot.com/
E como el mesmo recolle, trátase dun Diario de experiencias de 21 nen@s de Educación Infantil, dunha aula do CEIP Ponte dos Brozos (Arteixo-A Coruña) e que vota por terra, ese rumor tan extendido por desgracia de que "os mestres teñen moitas vacacións e tempo libre".
O encabezamento do blog é moito máis cunha declaración de intencións, é toda unha filosofía de vida que inspira ó mestre autor do blog: "os nenos aprenden pouco das palabras; só serven os teus actos e a sua coherencia con éstas". Escrito íntegramente en galego, nel atopamos fotos e videos dos alumnos e as dintintas actividades desenvoltas cos mesmos. O autor recolle tamén outros blogs amigos e páxinas web así como un contador de visitas que recibe, que son un montón.
A análise deste blog pode facerse seguindo as seguintes referencias:
  • A audiencia: mestres de infantil ou pais e nais e, en xeral, tódalas persoas interesadas na temática educativa.
  • O que máis me gusta: é un blog moi "vivo", onde queda reflectido todo o traballo do profesor e os alumnos na aula.
  • O propósito: é precisamente dar a coñecer este traballo a toda persoa que estea interesada. Ademáis se non se pertence á comunidade educativa da escola non podería chegar a entenderse nin a valorarse. Por outra banda, tamén é un modo de autoafirmarse ou valorarse do mestre en cuestión. En todo momento está aberto ás suxerencias dos pais dos nenos e os compañeiros, a través da ferramenta comentarios.
  • O contido: é lexible, interesante i entretido, así como apropiado para a súa audiencia. Se puidera facerlle algunha suxerencia, sería que os textos foran máis concisos, aínda que non é doado xa que moitas veces ten que explicar a actividade a desenvolver. Non hai erros gramaticais graves.
  • O aspecto: navégase de forma sinxela e intuitiva; a paleta de cores e os tipos de letras son normais.
  • Os posts: póñense de forma constante, desde setembro de 2006, para que os lectores atopen o que buscan.
  • Os comentarios: lense e contestan para crear unha sensación de comunidade, sen embargo hai poucos.
En definitiva convídovos a todos a que lle votedes unha ollada, eu xa o añadín ós meus blogs amigos.


B) http://bicosdevento.blogia.com/
Eu definiríao como un blog artístico, onde os poemas e a pintura son as protagonitas. Trátase dun blog moi sencillo, e como @s autores definen o seu obxectivo é recoller poemiñas que van xurdindo nas escolas (para facer a fila, para comezar un xogo, para elexir equipos, para xoñar e xogar coas palabras).

Permite tamén comentarios e o seu blog amigo http://escoladecaracois.blogia.com/ está escrito integramente en galego. Os seus destinatarios son os nenos, os pais e nais e os mestres de infantil, que poden buscar ideas "para xogar coas palabras", como eles mesmos din.

O que máis me gusta deste blog é a su orixinalidade e a sua sensibilidade artística. Igualmente convídovos a que lle votedes un vistazo aínda que non sei se haberá tempo para visionar todo o que un quere.

Dia Internacional dos Dereitos do Neno

D
A Declaración dos Dereitos do Neno foi proclamada pola Asamblea Xeral das Nacións Unidas en Resolución do 20 de novembro de 1959. Non ven mal recordalos, son dez (e poden servir para traballar con alumnos maiores e tamén con pequenos):
1. Dereito a igualdade, sen distinción de raza, relixión ou nacionalidade.
2. Dereito a unha protección especial para que poidan medrar física, mental e socialmente sanos e libres.
3. Dereito a ter un nome e unha nacionalidade.
4. Dereito a unha alimentación, vivenda i atención médica axeitadas.
5. Dereito a educación e atencións especiales para os nenos física ou mentalmente disminuidos.
6. Dereito a compresión e amor por parte das familias e da sociedade.
7. Dereito a unha educación gratuita. Dereito a divertirse e xogar
8. Dereito a atención e axuda preferente en caso de perigo.
9. Dereito a ser protexido contra ó abandono e a explotación no traballo.
10. Dereito a recibir unha educación que fomente a solidariedade, a amizade e a xustiza entre todo o mundo.

Estos dez principios resumidos ademáis do texto completo da Declaración podes atopalo na seguinte dirección de Amnistía Internacional: http://www.Amnistiacatalunya.org/edu/humor/mafalda/index.htm

Si prefires un estudio da Convención para os Dereitos do Neno adaptada ós máis xóvenes podes obtela no seguinte documento publicado por Unicef:http://www.educacionenvalores.org/article.php3?id_article=457

Pola contra, se queres ver unha serie de debuxos animados, que te podan axudar a que os teus futuros alumnos se estrenen coa sua imaxinación e pincel, consulta estas páxinas:http://www.unicef.org/spanish/crcartoonssp/

Por último os cativos da foto son o meu sobriño Santi e a miña filla Laura. Como podedes ver, menudo par!!!!

E chegou a choiva


Hola compañeiros por fin chegou a choiva, i eu non sei si saberei utilizar este artiluxio chamado paraugas....je,je....E unha broma!!!! ¿Cómo van esas prácticas? Eu non as podo facer este ano, pero estou moi interesada en que poñades as vosas experiencias, i estarei pendiente de todas elas. Eu polo pronto como o tempo acompaña, adicareime a facer o traballo de análise dos blogs de educación infantil escollidos, e que xa colguei do meu blog por si queredes votarlle unha ollada.

Bicos e non esquezades de coller o paraugas

mis blogs infantil para analizar

http://www.anosaclase.blogspot.com/
http://bicosdevento.blogia.com/

martes, 20 de noviembre de 2007

camiñando


Bueno como vereis unas veces escribo en castellano y otras en gallego.
Esta quería que fuera la primera foto del blog....Camiñando porque es así como me siento....
pero todavía bastante perdida
Animos y nos vemos en la web.

Divirtiéndonos

Bueno como véis, cualquiera le quita las cucharas!!!

Fue realmente una experiencia divertida, con gaiteiros, juegos, disfraces....

Al final le metimos una velita dentro y daba una luz naranja superbonita.

A miña filla iba tan contenta ca sua calabaza!!!

O Samaín


Bueno, me costó pero creo que al final he logrado colgar la foto de la calabaza ...bufffffff estoy teniendo problemas con el servidor de casa, así que algo que pretendía hacer diariamente mientras tuviera esta clase de nuevas tecnológías se ha tornado imposible. Así que ahora vereis que en el mismo día hago varias entradas. Lo que estoy haciendo es juntar cosas que me gustan o parecen interesantes para compartir con vosotros, y las subo a mi blog cuando "puedo".
La foto pertenece al Magosto de este mes de Noviembre....no sé quien lo pasó mejor los niños o los padres.
Un saúdo para todos

miércoles, 7 de noviembre de 2007